Wstęp do parzenia herbaty

Wstęp do parzenia herbaty

Chociaż pijemy dużo herbaty, plasując się na 31 pozycji w światowym rankingu (dwa oczka wyżej niż Chińczycy), to nie kupujemy wysoko gatunkowych liści, a najczęściej marketowy herbaciany pył (dust). Najprawdpodobniej wynika to z niskiej świadomości społecznej oraz lenistwa. Przeciętny konsument szeroko otwiera oczy, gdy okazuje się, że liście herbaty najlepiej oddzielić od naparu po określonym czasie, a zielonej nie należy lać wrzątkiem. To wszystko powoduje, że zaproszenie na herbatkę kończy się niesmaczną torebką pozostawioną w kubku, a przed skrzywieniem chroni nas tylko cukier i cytryna. Właśnie dlatego nie doceniamy herbaty.

Tytułem wstępu zapoznajmy się z dwoma metodami parzenia herbaty. Wschodnie parzenie charakteryzuje duża ilość liści herbaty zalewana małą objętością wody w małym naczyniu (100-120 ml). Parzenia trwają bardzo krótko (nawet od kilku sekund) i robi się ich bardzo dużo (8-12). Zachodnie parzenie to – krótko mówiąc – przeciwieństwo wschodniego: liście zalewane są w kubkach o dużych pojemnościach, a czas parzenia jest długi. Mieszanie tych dwóch metod nie jest oczywiście zabronione, ale bez odrobiny wprawy, trudno będzie uzyskać zadowalający napar z herbaty.

Jak parzyć herbatę?

Zanim zaczniemy eksperymenty z różnymi czasami, temperaturami i proporcjami, warto parzyć herbatę zgodnie z kilkoma wskazówkami, które pozwolą nam otrzymać napar o poprawnym smaku, ale przede wszystkim nauczyć się jak herbata reaguje na różne czynności. To pozwoli nam później na bardziej przewidywalne eksperymenty.

Zieloną herbatę parzymy najczęściej wodą o temperaturze od 60°C do 80°C przez 1-3 minuty, co oczywiście nie oznacza, że nie możemy zalać jej 90°C i parzyć 30 sekund (ale o tym później). Czarną zalewamy świeżo przegotowaną wodą i trzymamy 2-3 minuty. Czerwoną tak jak czarną, ale wydłużamy parzenie do 4-5 minut. Białą, żółtą i oolong traktujemy wodą o temperaturze 80-90°C i oddzielamy liście po 1-4 minutach. Wszystkie te czasy i temperatury odnoszą się do zachodniej metody parzenia, to znaczy zalewania 1-2 łyżeczek liści w 200 ml wody. Wszystkie czyste herbaty można parzyć wielokrotnie, dla uzyskania pełnej głębi smaku.

1. Jeżeli herbata jest zbyt słaba, najlepiej zwiększyć ilość suszu, zamiast wydłużać czas parzenia.
2. Jeżeli zbyt mocna, mimo krótkiego parzenia (np. 1 minuty), śmiało można skrócić czas parzenia do kilkunastu sekund.
3. Liście herbaty potrzebują miejsca do parzenia, najlepiej zrezygnować z różnych parzydełek i wrzucić liście do naczynia, a potem przecedzić.
4. Smak herbaty zależy również jakości wody: miękka woda pozwala cieszyć się delikatniejszym, ale zarówno pełniejszym smakiem.
5. Dobrze jest obserwować herbatę w czasie parzenia, żeby łatwiej wyłapać moment, kiedy je przerwać.
6. Zwinięte herbaty można budzić przez przelanie gorącą wodą przed pierwszym parzeniem.
7. Kolejne parzenia herbaty niekoniecznie powinny być dłuższe, często drugie parzenie dla najlepszego efektu powinno być krótsze niż pierwsze.
8. Łączenie kilku parzeń w jedno, może dać bardzo bogaty, szeroki smak.

Jaki smak powinna mieć herbata?

Zielona powinna mieć – jak piszą anglojęzyczni herbaciarze – green taste (zielony smak). To znaczy przypominający: świeżo ściętą trawę, siano, słomę, kapustę, koper, szparagi, czy bardzo popularny… szpinak. Smak herbaty zależy od sposobu jej przetwarzania i może bardzo się różnić, jednak wysokiej jakości zieloną herbatę łączy słodycz. Czarna w zależności od plantacji może zaskoczyć nas kwiatowością, wiosenną łąką, ale z drugiej strony dymnością i ogniskiem. Czerwona to ziemisty ciężki smak, często kojarzony z piwnicą. Oolongi najczęściej smakują orzechami, żółte suszonymi owocami, a biała herbata swoją delikatnością przenosi nas w kwiatowe ogrody.

Świetnym nauczycielem parzenia herbaty jest zielony Gunpowder. Ta herbata nie wybacza błędów, ale wynagradza, kiedy nauczymy się wydobywać z niej słodycz. Proponujemy zaparzyć ją na 3 sposoby. 1. Włożyć liście do wąskiego zaparzacza, zalać gorącą wodą i pozostawić 4 minuty (albo najlepiej zostawić w środku na czas picia). Drugi: zalać 7 gramów, 300 ml wody o temperaturze 80°C i przecedzić po 3 minutach. Trzeci: 7 g parzyć wodą o temperaturze 60°C przez 4 minuty. Zapewniam, że będziecie zaskoczeni efektami tego testu!

Herbata jest wdzięcznym materiałem do eksperymentów. Przytłaczający zbiór zmiennych tylko nakręca do próbowania nowych sposobów parzenia. Herbata różni w najbardziej podstawowej linii kolorem (czarna, zielona, biała etc.), a więc sposobem przetworzenia, ale także poszczególny kolor może pochodzić z różnych plantacji, ogrodów (z różnych zbiorów z różnych lat). Podczas parzenia manipulujemy jego czasem, temperaturą wodą, ilością i łączeniem parzeń, rodzajem i jakością wody (o różnym pH, stopniu napowietrzenia), ilością i jakością liści herbaty. Dlatego zdecydowanie polecamy herbatę liściastą dla zapewnienia sobie niezapomnianych wrażeń smakowych!

Tekst napisany do kwartalnika CoffePro. Wydawca: Coffee Proficiency