Jak wybrać najlepszą bombillę do yerba mate? Wady i zalety

Zważywszy na różnorodność modeli rurek nasuwa się pytanie, jaką bombille wybrać?

Niestety nie ma na to jednej odpowiedzi. Wiele tutaj zależy od gustu pijącego. Warto więc wypróbować różne rodzaje by znaleźć swój ulubiony. Niektóre kształty główki bombilli mają różne zalety i wady. Przyjrzyjmy się kilku najpopularniejszym. Zastosowane nazwy nie są oficjalnymi określeniami modeli, a jedynie funkcjonującymi w mowie potocznej skojarzeniami.

Bombilla do yerba mate – łyżeczka

Łyżeczka. Jest to kształt, który przywodzi na myśl łyżkę, część filtrująca ma gruszkowaty kształt od dołu jest wypukła jak dno łyżki, od góry zaś płaska lub nieco wklęsła. Obie strony, zarówno dolna jak i górna pokryte są tutaj siatką dziurek.

Do zalet tej bombilli należy zaliczyć cenę, zwykle nie jest zbyt wygórowana. Ponadto trwałość, brak ruchomych części sprawia, że w niej praktycznie nie ma się co zepsuć. Kształt łyżki jest nieoceniony przy manipulowaniu suszem, zwłaszcza przy wyrzucaniu fusów i wyskrobywaniu resztek z dna.

Wady to brak możliwości rozłożenia główki. Wiele osób pragnie by ich bombilla się otwierała by można ją dokładnie wyczyścić.

Bombilla do yerba mate – sprężyna

Sprężyna. Jest to chyba najprostsza z możliwych konstrukcja bombilli. Na rurce zamontowana jest ciasna sprężyna o tej samej średnicy co rurka. Oznacza to, że sprężyna jest zwykle tylko wciśnięta na rurkę. Drugi koniec sprężyny zatkany jest czymś w rodzaju korka lub sama sprężyna jest wykończona tak, że zwęża się do czubka. Filtrowanie odbywa się przez szparki między ogniwami sprężyny.

Zalety tej bombilli to znów cena, gdyż i ten model jest zwykle niskobudżetowy, poza tym możliwość czyszczenia wnętrza rurki i główki. Sprężyna jest wciśnięta zwyczajnie na rurkę, brak spoiw i gwintów nie tylko zmniejsza jej koszt ale także umożliwia zdjęcie główki i wyczyszczenie rurki wyciorem lub zwiniętym ręcznikiem papierowym. Inną zaletą jest też możliwość regulacji filtrowania, choć to wymaga wprawy. Jeśli dociśniemy sprężynę do dna naczynia zmniejszymy tym samym szpary między zwojami i zwiększymy filtrowanie. Jeśli zaś przełamiemy sprężynę na dnie lub w rogu naczynie wtedy rozchylimy zwoje z jednej strony i zwiększymy szpary z drugiej.

Wady bombilli sprężynowowej to szybka utrata estetycznego wyglądu. Sprężynę trudno jest czyścić z osadu i wkrótce zaczyna wyglądać jak używana od lat. Inną wadą przy zupełnie tanich wersjach jest wypadanie korka, który czasem jest tylko obciętym kawałkiem stalowego pręta wciśniętym w sprężynę. Warto zwrócić na to uwagę bo zwykle jest to słaby punkt tych filtrów.

Bombilla do yerba mate – gitara

Gitara. Nazwa ta jest nieco myląca ponieważ trzeba użyć wyobraźni by skojarzyć tę bombillę z gitarą. Główka ma gruszkowaty kształt, bardziej wydłużony niż w łyżeczkach i rzeczywiście nie schodzący się do rurki ostro lecz okrągło co może przywodzić na myśl pudło rezonansowe gitary. Ten typ poza kształtem bardziej cechuje gwint łączący główkę z rurką i możliwość otwarcia filtra. Filtr, czyli gitara jest symetryczna, zarówno dolna i górna część wyglądają identycznie. Obie te części składają się dokładnie tworząc gwint, który da się wkręcić w rurkę. Z przeciwnej zaś strony znajduje się haczyk, lub czasem zawias, który uniemożliwia główce rozpadnięcie się na dwoje.

Zaletą niewątpliwą takiego rozwiązania jest tak pożądana możliwość szorowania główki filtra oraz rurki na wszelkie możliwe sposoby. Nie ma bombilli, która otwierała by się bardziej.

Jeśli zaś chodzi o wady to tych niestety widzę więcej. Po pierwsze możliwość otwierania główki jest także słabym punktem bombilli, nie tylko haczyk na szczycie główki może się zużyć lub odłamać ale także gwint szybko się wyrabia, a w tańszych wersjach obie połówki główki przestają do siebie idealnie pasować co skutkuje tym, że składający się również z dwóch połówek gwint przestaje płynnie pracować. Lub odwrotnie, gwint wyrabia się tak, że staje się luźny. Inną wadą jest symetryczny kształt główki, który utrudnia wygrzebywanie fusów z matero. Ostania zaś wada to nieco wyższa cena którą musimy zapłacić za skomplikowaną konstrukcję.

Bombilla do yerba mate – cylinder

Cylinder. Bombille mające taki kształt często filtrują nie przez dziurki lecz przez system szczelin, szparek naciętych w główce, która czasem ma sześciokątny kształt niczym ołówek. Taka metoda filtrowania przypomina nieco bombillę sprężynową.

Zalety to prosta lecz bardzo solidna konstrukcja i zwykle rozsądna cena, a także możliwość odkręcenia główki.

Wadą jest szczelinowe filtrowanie, które nie wszyscy lubią zdarza się bowiem, że odpowiednio ułożony listek przedostanie się płasko przez szparkę i wpadnie nam do ust. Mniejsze patyczki mogą także utkwić w szczelinie i ją zatkać.

Bombilla do yerba mate – wielokrotny filtr

Wielokrotny filtr. To metoda filtracji do zadań specjalnych. Bombille zaopatrzone w więcej niż jeden filtr mogą się od siebie znacznie różnić. Bywają takie, które mają filtr podwójny ale znajdziemy także trzykrotnie filtrujące. Ich konstrukcja polega na warstwowym ułożeniu kolejnych filtrów. W samej rurce na początek znajdują się dziurki, następnie na nich zamontowana jest sprężyna lub filtr cylindryczny. Trzeci filtr o ile występuje to zwykle dodatkowy, cienki cylinderek wykonany ze stalowej siatki wkładany pomiędzy te dwie podstawowe warstwy filtrujące.

Zalety to oczywiste, skuteczne filtrowanie oraz możliwość otwierania i czyszczenia wszystkich elementów. W przypadku potrójnie filtrujących bombilli można zdemontować i nie użyć jednego lub nawet dwóch filtrów i w ten sposób regulować samemu stopień filtracji.

Wady to przede wszystkim wysoka cena, często dwukrotnie wyższa niż przy zwykłych bombillach. Zbyt pylasta mate jest wstanie zatkać najdrobniejszy filtr toteż bywa, że trudno się pije przez ten typ bombilli. Mówiąc wprost trzeba mocno ciągnąć by się napić.

Autorem tekstu jest Rafał Przybylok