Herbata w Szkocji

Autorką tekstu jest: Joanna (wiatrwglowie.pl). Tekst powstał we współpracy z Klubem Polek na Obczyźnie

Szkocja – cudowne krajobrazy, deszcz zimą, deszcz latem i… herbata na stole. Tak, Szkocja to kraj wybitnie herbaciany.

Niech nie zmyli Was jednak, gdy rodowity Szkot zakomunikuje, ze zaraz będzie pił herbatę (is going to have his tea). W potocznym znaczeniu – TEA (herbata)- to określenie jednego z posiłków zazwyczaj kolacji, choć niektórzy nazywają tym mianem również późny obiad. Pic herbatę, to pic „cup of tea”, bądź jeszcze bardziej po szkocku, „cuppa” (having a cuppa). Tyle słowotwórstwa.

Dzień w stolicy Szkocji – w Edynburgu rozpoczyna się od filiżanki herbaty. W domu, przed wyjściem do pracy, będzie to zwykle herbata torebkowa, zaparzana w kubku. Szkoci piją herbatę z mlekiem; podczas mojego 10 letniego pobytu, spotkałam znikomą liczbę osób, którzy nie dolewaliby mleczka, jednocześnie dziwiąc się, ze ja pijam herbatę czarną i niesłodzoną.

W kawiarniach (herbaciarnie w Edynburgu nie są popularne i jest ich zaledwie kilka) herbatę podaje się w imbryku, z mleczkiem w małym dzbanuszku. Niestety w większości miejsc, nie jest to herbata liściasta, ale po prostu torebka wrzucona do czajniczka i zalana wrzątkiem.

Herbatę pijemy do posiłków – zwykle do śniadania i kolacji. Nie zapominajmy jednak o tradycji afternoon tea. Popularnym dodatkiem do popołudniowej herbaty są tzw. scones, czyli bułeczki z kruchego ciasta (z rodzynkami, serowe bądź bez dodatków), serwowane z masłem, dżemem i gęstą śmietanką.

W restauracyjnych menu znaleźć możemy tez tzw. high tea – posiłek składający się zwykle z kanapek, wspomnianych już sconów oraz słodkich przekąsek lub ciast. Wszystko podane jest na piętrowym zestawie talerzy (nie wiem jak go inaczej nazwać). Zaznaczyć należy jednak, ze zwyczaj popołudniowych herbat, jest zarówno angielski jak i Szkocki, choć myślę, ze każdy z narodów spierać będzie się, skąd wywodzi się afternoon tea.

Oprócz tradycyjnych herbat, coraz chętniej pije się w Szkocji herbaty ziołowe I owocowe. W działach herbacianych dużych sklepów, asortyment powiększa się niemalże z miesiąca na miesiąc. Ja osobiście, upodobałam sobie herbatki marki PUKKA. Są to herbatki organiczne, bardzo aromatyczne (z dodatkiem kardamonu, anyżu, cynamonu, lukrecji i innych przypraw), a i wybór ich jest przeogromny. Oprócz walorów smakowych, nie sposób nie zwrócić uwagi na piękne, cieszące oko opakowania.

Gatunków czarnych herbat jest w sprzedaży wiele, do wyboru do koloru. Począwszy od angielskiej marki Twinnings, a skończywszy na lokalnych, szkockich mieszankach. Zapewne dla niejednego z Was zaskoczeniem będzie jednak, ze w 2014 roku herbata szkocka- tak! uprawiana w Szkocji! – zdobyła miano Best Tea in the World (Najlepszej herbaty na świecie) w konkursie Salon de The awards w Paryżu. Herbata marki Wee Tea Company, w cenie 175zl za 15g, serwowana jest między innymi w pałacu u Królowej Elżbiety.

Dużą popularnością, szczególnie wśród młodych ludzi, cieszy się tzw. chai tea latte. Jest to czarna herbata z dodatkiem przypraw- kardamonu, cynamonu, imbiru, goździków, wanilii- oraz spienionego mleka, idealnie słodzona miodem.

Kawa i kawiarnie w Szkocji

Podczas, gdy starsi ludzie przywiązani są do picia herbaty, młodsze pokolenie staje się społeczeństwem kawoszy. Edynburg to miasto kawiarniane, niektóre lokale (sieciowa Costa i Starbucks) otwierane są już o godzinie 6 rano, by zaserwować poranną kawę zaspanym, spieszącym się mieszkańcom, przemierzającym drogę do pracy z papierowym kubkiem w dłoni.

W porze lunchu, kawiarenki zapełniają się, serwując kanapki, sałatki i oczywiście kawę. Trzeba przyznać, ze najpopularniejsza jest latte, zaraz obok americano i cappucino. W większości miejsc na menu widnieją również mocha (czyli kawa z czekoladą), flat white, macchiato oraz oczywiście espresso.

Kawa jest stosunkowo tania, biorąc pod uwagę tutejsze zarobki, dlatego życie kawiarniane kwitnie i niemalże każdy pozwolić możne sobie na wypicie kawy (bądź herbaty) w kafejce raz w tygodniu albo nawet częściej. (Będąc w Polsce szokują mnie zwykle ceny napojów w kawiarniach, będące czasem wyższe niż te w Wielkiej Brytanii, szczególnie na polskich lotniskach.) Przekrój wiekowy klientów kawiarni jest ogromny. W godzinach przedpołudniowych są to często, spotykający się z przyjaciółmi emeryci, a popołudniami przy stolikach przesiadują studenci. W wielu miejscach stworzone są kąciki z zabawkami dla najmłodszych i nikogo nie zdziwi widok karmiącej piersią mamy, popijającej bezkofeinowe cappuccino.

Kawiarnie sieciowe, których jest tu kilka, są bardzo popularne, jednakże kawa w nich podawana, często przegrywa jakością z tą, serwowaną w małych, niezależnych cafe.

Jeśli planujecie odwiedzić Edynburg, warto zakosztować kawy w Artisan Roast- okrzykniętej jednym z najlepszych miejsc, serwujących kawę w mieście. Kawiarnia oferuje również sprzedaż kaw (sprowadzanych z Kostaryki, Rwandy, Gwatemali, Etiopii i Meksyku) oraz akcesoriów potrzebnych, do jej sporządzenia w domu.

Na uwagę zasługuje również mała niezależna Cafe Class, która oprócz wyśmienitej kawy, oferuje nietuzinkowe wnętrze i atmosferę, a dla miłośników Harrego Pottera gratką będą zapewne odwiedziny The Elephant House – gdzie dawno temu kelnerowała pani Rowling i gdzie ponoć w przerwach na kawę, pisała pierwszą cześć przygód chłopca.

Oprócz wizyt kawiarnianych, przeciętny Szkot w warunkach domowych/ w pracy popija – niestety – kawę rozpuszczalną, serwowaną oczywiście z mlekiem. Popularna wciąż w Polsce tzw. kawa po turecku, z fusami na dnie szklanki, jest tu (na szczęście) całkowicie nieznana. Coraz więcej osób za to, decyduje się na zakup ekspresu do kawy, których ceny wahają się od kilkaset do ponad tysiąca funtów. W większości kuchni, znajdziemy również aluminiową kafeterię, choć nie zawsze często używana.

Szkocja ma wiele do zaoferowania miłośnikom kaw i herbat. Ci, którzy przyjadą w odwiedziny – nie będą zawiedzeni. Zapraszam!