Herbata Darjeeling: zbiory, parzenie, umiejscowienie

Każdego roku wraz z początkiem wiosny wszyscy fani herbaty i wiosennych, świeżych smaków nagrzewają swoje czajniki i nerwowo wyczekują siorbnięć z pierwszych naparów. Prym wśród herbacianych nowalijek wiodą zbiory z hinduskiej prowincji Darjeeling, gdzie bogactwo ogrodów przekłada się na wielość i unikatowość smaków. Oto kilka cennych informacji, które przedstawią Wam i, mam nadzieję, zachęcą do dalszego odkrywania tematu Darjeelingów.

Umiejscowienie Darjeeling

Wszystkie ogrody herbaciane leżą w prowincji Darjeeling u podnóża Himalajów. To ponad osiemdziesiąt plantacji usytuowanych pośród Siedmiu Dolin. Herbaciane krzewy pokrywają praktycznie wszystkie zbocza tamtejszych gór.

Pierwsze ogrody powstały tam w połowie dziewiętnastego wieku. Uprawy świetnie się przyjęły i bardzo szybko rozprzestrzeniły. Stały się jednocześnie źródłem utrzymania i znakiem rozpoznawczym dla całej prowincji. Bardzo istotna dla tych herbat jest wysokość upraw, która waha się od 750 do ponad 2000 m n.p.m. i jest to pod tym względem ścisła herbaciana światowa czołówka. Unikatowe klimatyczne połączenie wilgotności i zimna, wyjątkowa żyzność gleby i specyficzne ukształtowanie terenu pozwoliły wypracować niepowtarzalny i łatwo wyczuwalny „muszkatowy” smak, który jest znakiem rozpoznawczym herbat z tego obszaru.

Zbiory herbaty Darjeeling

W regionie Darjeeling wyróżnia się cztery główne zbiory herbacianych liści.

First Flush to pierwszy pozimowy zbiór, który zaczyna się pod koniec lutego i trwa aż do połowy kwietnia. To właśnie on jest najbardziej wyczekiwany przez miłośników herbat na całym świecie. Po długich zimowych miesiącach przychodzi wiosenne słońce i wyciąga z liści całą świeżość i witalną siłę. Liście są dość małe i delikatne, ale mimo że są to herbaty czarne, to jednak smakiem i wyglądem naparu zdecydowanie bliżej im do herbat typu oolong czy wręcz do herbat zielonych. Kolor naparu jest dość delikatny i przyjemnie żółtawy, świetnie obrazuje żywotny charakter tych zbiorów. Herbaty z tego okresu mogą nas zaskoczyć silną kwiatowością, czasami mocną, intensywną ,warzywną nutą lub też cytrusową kwaskowatością.

Second Flush to zbiory, które rozpoczynają się w maju i trwają do końca czerwca. Herbaty z tego okresu charakteryzują się zdecydowanie bardziej soczystymi i większymi liśćmi, z większą ilością stożków wzrostu. Napar ma również bardziej zdecydowany charakter, jednak ciągle łagodny i dobrze zbalansowany. W tym okresie charakterystyczna nuta muszkatowa wybija się znacznie intensywniej.

Moonsun czyli okres od lipca do września owocuje raczej w zbiory o dość ciężkiej i wytrawnej charakterystyce. Liście przetrzymują w sobie zbyt dużo wody, co powoduje, że są świetnym materiałem do tworzenia śniadaniowych blendów, które zaleca się wypijać z mlekiem.

Autum Flush Darjeeling zbierany w październiku i listopadzie, to ostatnie miesiące zbiorów, które przynoszą herbaty o zupełnie innej charakterystyce. Napar z tych liści ma subtelny, jasnobrązowy, miedziany kolor i bardzo aromatyczny, świeży zapach.

Gradacja liścia herbaty Darjeeling

Większość Darjeelingów jest produkowana według tradycyjnych i ortodoksyjnych metod, które utrzymują liść w całości podczas wszystkich etapów produkcji. Istnieją cztery podstawowe stopnie gradacji liścia.

Whole leaf, czyli całe liście. Gdy w opisie lub też nawet w nazwie natkniecie się na takie skróty jak SFTGFOP lub FTGFOP oznacza to, że w Waszych rękach jest herbata zawierająca dużą ilość tipsów i długich, poskręcanych liści.

Broken leaf – liście połamane, które kryją się po takimi oznaczeniami jak FTGBOP, TGBOP, FBOP czy BOP. Wielkość tych liści jest już znacznie mniejsza i równocześnie zajmują one znacznie niższe miejsce w ocenie jakościowej.

Fannings – liście jeszcze drobniejsze i kolejny szczebel w dół jeśli chodzi o gradację jakościową, kryją się one pod takimi skrótami jak GFOF oraz GOF.

Dust, czyli pył, który jest najniższym ze stopni gradacji wielkości i jakości liścia.

Oprócz wspomnianych skrótów możecie również natrafić na kilka innych, oznaczających odmianę sadzonek, z których pochodzą liście – China (ch), Clonal (cl), Special (spl). Niektóre ogrody dodają również na końcu swoich oznaczeń cyfrę „1”, która znamionuje ich najwyższą w danym zbiorze jakość. Do tego coraz więcej ogrodów dorzuca jeszcze oznaczenia czasu i miejsca zbioru, takie jak EX, DJ lub Lot, dotyczą one najczęściej niewielkich ilości suszu herbacianego od 50 do 200 kg.

Parzenie herbaty Darjeeling

Standardowa procedura cuppingowa dla Darjeelingów to 2 g suszu na 120 ml wody parzonej w temperaturze 96°C przez 5 minut. Zachęcam jednak do odrzucenia klasycznych metod i eksperymentowania z parzeniami o niższej temperaturze wody 90°C, a nawet 80°C. Równoczesne zwiększenie dozy i skrócenie czasu pozwoli Wam przede wszystkim uniknąć nieprzyjemnych, tanicznych, „ściągających” doznań, a pomoże cieszyć się wszelkimi kwiatowymi i owocowymi nutami, które czają się w tych herbatach.

Uzbrojeni w te informacje możecie śmiało rozpocząć poszukiwania swojej herbaty. Bardzo wysoki poziom oznakowania tych herbat zachęca wręcz do kolekcjonowania i poszukiwania nowych smaków, a unikalna charakterystyka każdej z nich dostarcza niezapomnianych doznań naszym kubkom smakowym.

Autorem tekstu jest Bartłomiej Hilszczański. Tekst pierwotnie ukazał się na łamach magazynu CoffeePro.